Wspomnienie dwunaste
Wspomnienie dwunaste, lata osiemdziesiąte
Ewa jest już żoną i matką. Mieszka w Toruniu. Właśnie dowiaduje się o dewastacji nagrobków na cmentarzu prawosławnym w Fastach. Sprofanowany został grób Dziadka. Otwarto trumnę. Zabrano wszystko, co miało towarzyszyć o. Włodzimierzowi na tamtym świecie. Nie oszczędzono też mogiły Babci Olgi.