Znowu przeżyliśmy chwile grozy. Znowu nasza stronka "zniknęła" na kila dni. Dzisiaj, jak zawsze od kilku lat, weszłam na http://www.kptg.pl i proszę, wszystko gra
To radosny początek dnia. I za tę moją radość, i radość członków naszego Towarzystwa, i gości nas odwiedzających dziękuję pięknie Panu Sławkowi i Panu Wojtkowi. Dziękuję za ich pracę, wiedzę i mądrość, i codzienny trud przy administrowaniu. Znowu nas Panowie uratowali od smutku, a nasza stronka może nas cieszyć i być nadal powodem do dumy. Dziękuję.